191 Kocham to co robię! Kamila Romanow

Kamila jest jedną z tych kobiet, które nie dały się rutynie, które nie oddały władzy nad swoim życiem losowi. Kamila postanowiła zmienić wszystko i zbudować siebie na nowo. Zmiany nie są łatwe, ani nie zachodzą szybko. Grunt to znaleźć w sobie odwagę i zacięcie, by dojść do tego, o czym marzymy. Tak jak bohaterka dzisiejszej rozmowy, musimy uwierzyć w siebie i musimy znać swoją wartość. Bo kto jak nie my! Zapraszam was na rozmowę z wedding plannerką i autorką książki "Wasz wymarzony dzień",  kobietą pełną pozytywnej energii, siły i klasy. Trzeba niesamowitej odwagi i tej naszej supermocy, kobiecości, by stawić czoła trudnościom jakie nam stają na drodze.    

Facebook

Strona internetowa

Opowiedz mi o swojej pasji.

Moją pasją są ludzie, szczególnie ludzie w momentach największego szczęścia, a takim jest bez wątpienia dzień ślubu. Jestem wedding plannerką, organizuje śluby i przyjęcia weselne, uczestniczę w planowaniu jednego z najważniejszych dni w życiu każdej pary.

Kto mnie zainspirował? Nie ma jednej osoby, która wpłynęła na to, że po 10 latach pracy w korporacji diametralnie zmieniłam swoją ścieżkę zawodową. Z pewnością złożyło się na to kilka sytuacji i świadomość tego, co dla mnie jest ważne, a przede wszystkim chęć rozwoju i wizja gdzie chce być za kilka lat. Śluby interesowały mnie odkąd pamiętam a smykałkę do organizacji i współpracy z ludźmi odziedziczyłam po mamie, która jest organizatorką wielu imprez społeczno-charytatywnych.

Zawsze byłam bardzo ambitna i aktywna zawodowo, ale to pojawienie się na świecie mojego pierwszego syna, Mikołaja, uświadomiło mi, że moja definicja szczęścia nie sprowadza się wyłącznie do bycia mamą. Praca w korporacji nie przynosiła mi satysfakcji, nie dawała poczucia spełniania i świadomości, że pomagam innym. Decyzja o zmianie dojrzewała we mnie dosyć długo i dopiero po uzyskaniu odpowiednich uprawnień i odpowiedniej wiedzy założyłam agencje ślubną. To było ponad 5 lat temu.

  

Jakie byłoby twoje życie bez pasji?

Smutne! Nie chce sobie nawet tego wyobrażać, że miałabym robić coś, czego nie lubię, coś co mnie frustruje, bo wiem doskonale jakie to uczucie. Dlatego bardzo doceniam to, że mogę w życiu robić to, co sprawia mi radość i niesie satysfakcję.

Poza tym, mam cudowną pracę, bo jestem tam gdzie jest szczęście!

Z jakimi zmagasz się problemami? Jakie miewasz wątpliwości? 

Nie jestem chodzącą reklamą szczęścia i jak każdy człowiek miewam momenty zwątpienia i zawahania. Prowadzenie własnej działalności jest dużym wyzwaniem i powiedzmy sobie szczerze, nie jest dla każdego.

Momenty, kiedy serce łopocze Ci ze strachu są tymi, które popychają Cię do przodu, które sprawiają, że przekraczasz granice - swoje granice.

Nie używam słowa „problem” raczej mówię o trudnościach.

Życie zarówno zawodowe jak i prywatne, mocno mnie doświadczyło i sprawiło, że jestem bardzo silną i znającą swoją wartość kobietą, dlatego już teraz momentów zwątpienia w siebie miewam niewiele, bo wiem, że jestem w stanie udźwignąć bardzo dużo. A jeśli już tak się dzieje, że powątpiewam, wówczas pytam siebie: Kochana, kto jak nie Ty?!

My kobiety powinnyśmy każdego dnia z wiarą w siebie, stawać po „swojej stronie" bo kto jak nie my?!

 Skąd bierzesz inspirację w pracy?

Nieustanną inspiracją do wszystkiego co robię, są dla mnie ludzie.

A jeśli chodzi o śluby, to czerpię inspirację z zachodu, ze USA i Australii, ale zawsze słucham potrzeb moich par, to one są najważniejsze.

Ulubione doświadczenie? Najbardziej znaczące przeżycie?

Było ich kilka, te najtrudniejsze okazują się z perspektywy czasu najbardziej znaczącymi.

Moimi ulubionymi doświadczeniami są te z dnia codziennego, ludzkiej, zwykłej, choć aktualnie niezwykłej sympatii, serdeczności, uśmiechu, uścisku. To wszystko, co dajemy sobie każdego dnia.

 Za co jesteś w życiu najbardziej wdzięczna?

Za to, że rodzice wychowali mnie w duchu ogromnego szacunku i życzliwości do ludzi bez względu na to kim są.

Losowi jestem wdzięczna za zdrowie i szczęście do ludzi.

 Czytasz? Co?

Najczęściej czytam blogi, w tak zwanym międzyczasie.

Ale jak tylko mam dłuższą chwilę podczas wakacji, to chętnie sięgam do książek mojej ulubionej psycholożki i autorki, Katarzyny Miller.

A ulubioną książką jest „Tańcząca z wilkami”. Często do niej wracam.

Twoje motto życiowe?

Karma, to co dajesz ludziom, światu, wróci do Ciebie z podwójną siłą.

Jak wygląda twoja poranna rutyna?

5:30 – kawa.

  

Co robisz chwilę przed snem?

Całuję śpiących synów w czoła.

Na co brak ci czasu?

Na podróże, książki i film.

Jak odpoczywasz? Jak ładujesz baterię?

Na co dzień sport jest moim najlepszym odpoczynkiem dla ciała i umysłu.

Natomiast po tzw. sezonie ślubnym bezwzględnie potrzebuję dłuższego wyjazdu i zmiany otoczenia. Wówczas chętnie wybieram kierunki, gdzie jest słońce, spokój i mało turystów, gdzie mogę złapać wytchnienie.

Co lubisz w ludziach najbardziej?

Życzliwość, otwartość i uśmiechnięte oczy.

Czego najbardziej nie znosisz?

Nadmiernego krytykanctwa oraz chamstwa.

Plany? Marzenia? Cele?

Jest ich wiele i cały czas pojawiają się nowe.

Zawodowo - śluby, szkolenia, ludzie…

Prywatnie - chcę cieszyć się tym, co przynosi mi życie, umieć z godnością przyjąć trudności,  a z beztroskim entuzjazmem brać to co dobre i wartościowe.

Pytanie dodatkowe.

Prowadzę kampanię społeczną JESTEM WYSTARCZAJĄCO DOBRA, która ma pokazać

kobietom, że są wartościowe, takie jakie są. Co dla ciebie znaczy czuć się dość dobą? Czy miałaś kiedyś problemy z poczuciem własnej wartości? Jak sobie z nimi poradziłaś?

My kobiety naturalnie umiemy sobie „odbierać”, umniejszać, zapominać o sobie, a dbać o innych. Powinnam chyba dodać, my polskie kobiety. Mnie również zajęło bardzo dużo czasu, aby zrozumieć, aby przepracować w sobie, że sama dla siebie jestem wystarczająco dobra, że jestem dla siebie najważniejsza. To zbiegło się z przykrymi  wydarzeniami w moim życiu prywatnym, kiedy to poczucie mojej wartości było rujnowane i niszczone. Z perspektywy czasu dziękuję bliskim osobom, które mnie „podnosiły”, sobie za zacięcie w pracy nad sobą i aniołom. To była cenna lekcja w moim życiu, za którą jestem wdzięczna, bez niej nie byłabym tą samą osobą! Dla jasności, nie było to ani łatwe i nie przyszło szybko, ale nic co trwałe i wartościowe nie przychodzi ot tak.

Jako 35-letnia kobieta, znam swoją wartość, nie mam presji i nie pozwalam innym na presję, abym była „jakaś”, nie muszę nic nikomu udowadniać i jak nigdy wcześniej, czuję się ze sobą świetnie. Śmieję się dużo i często, tym samym pracuję mocno na zmarszczki. Przez to, że lubię siebie, to lubię też ludzi… bardzo lubię.

Uważam, że kobiety powinny trzymać się razem, wspierać, dawać siłę i życzliwość.

Drogie Panie bądźmy dla siebie DOBRE!