98 Narzędzia Mistrzyni 3 - Dziennik Wdzięczności

NARZĘDZIA MISTRZYNI -

DZIENNIK WDZIĘCZNOŚCI

Znane przysłowie Oprahy mówi: " Bądź wdzięczny za to co masz, a będziesz miał tego więcej".

Dziennik Wdzięczności nie wszystkim z was przypadnie do gustu. Nie każda z was da się przekonać, że wdzięczność to jedna z najważniejszych rzeczy, jakie w życiu trzeba kultywować, jakich trzeba się uczyć i udoskonalać. W naszych czasach coraz bardziej pragniemy być docenione, niż doceniamy innych. I bardzo często to co robimy, robimy by usłyszeć tę parę pozytywnych słów, tak dla polepszenia morale. Może myślisz teraz, że nie. Nie mam może racji. Może ty jesteś inna. Ale czy zdarzyło ci się pomyśleć lub powiedzieć - Oni mnie nie doceniają? Nawet nie podziękował? Dla kogo ja to wszystko robię? Nikt nie widzi mojej ciężkiej pracy?

Na bank była taka sytuacja, w której pomyślałaś i poczułaś coś w ten deseń. Pomyśl nad tym, zastanów się, zrób analizę. Bądź świadoma. Może się jednak na czymś przyłapiesz.

Mamy tendencje, powiedziałabym nawet głęboko zakorzeniony nawyk, by skupiać myśli na tym, czego nie mamy, czego nam brak. I zawsze to nasze szczęście od takiej rzeczy uzależniamy.  Nasze oczy karmimy tysiącami obrazów rzeczy, o którzy marzymy, skrycie lub otwarcie. Kiedyś nie lubiłam głośno mówić o rzeczach, które mi się marzą. A jak ktoś powie, że nigdy się nie spełnią!  Teraz wręcz przeciwnie. Opowiadam o swoich pragnieniach wszelkiego typu głośno i otwarcie. Nie wstydzę się ich i nie słucham innych, kiedy próbują przebić te moje bańki złudzenia. Bo ja szczerze wierze, że mogę mieć to o czym marzę. Może nie jeżdzę jeszcze nowym Audi Q7, które szalenie mi się podoba, ale nie zazdroszczę tym, co nim jeżdżą. Wręcz przeciwnie. Cieszę się i doceniam ich dobry gust. Kwestia cała jest w tym. Że nie wsiadam do mojego auta z obrzydzeniem. Nie jestem w nim nieszczęśliwa. Co to, to nie! Ja je kocham za to, że nigdy się nie psuje i jest moim kompanem już od tylu lat. Dużo się przemieszczam a moje autko tak wiernie mi służy. I to nie ważne, że pali jak świnia. Cały, sercem dziękuje za to, że akurat to auto trafiło w moje ręce i służyło mi i służy tak wiernie. 

Ale odeszłam od tematu! Zbyt rzadko doceniamy codzienne aspekty życia. Zbyt często użalamy się nad brakiem w naszym życiu. I nie mówię, że to dobrze, że czegoś nam brak. Ale wierz bądź nie, czasem szczera radość z tego co jest może sprawić, że złe i niepozytywne obrazy w twojej głowie pękają jak balon.

Kiedyś mówiłam o sobie, że jestem altruistką. Robię dużo dla innych, niby nic nie chcę w zamian. Ale zdarzało mi się myśleć, o tym jak inni są niewdzięczni. Kiedy spędziłam dzień w kuchni, a ktoś po prostu zjadł i poszedł dalej. Kiedy sterczałam przed lustrem trzydzieści minut, założyłam nowiutkie ubranie i nieprzeciętne buty, a ktoś po prostu przeszedł nad tym jak wyglądam do porządku dziennego w ciągu 5 sekund. Kiedy posprzątałam co się dało i nikt tego nie zauważył.

Nawet kiedy komuś pomagałam co często mi się zdarza, nie otrzymując nic w zamian, to często myślałam: Mógł mi zapłacić, stać go. Mógłby chociaż dziękuje powiedzieć. I tak dalej. 

Naszym problemem jest to, że ZBYT CZĘSTO ROBIMY COŚ DLA INNYCH - nawet jeśli o to nie prosili, czy może nawet nie chcieli. ZBYT RZADKO ROBIMY COŚ DLA SIEBIE. I ZDECYDOWANIE ZBYT RZADKO SIĘ DOCENIAMY I JESTEŚMY WDZIĘCZNE.

Zapominamy o tak wielu rzeczach, bierzemy je za pewniak i robimy swoje. Ponarzekać zawsze można.

Nie tak dawno temu, pranie zajmowało nam całe dnie, wodę trzeba było nosić w wiadrach a o zmywarce nikt nie słyszał. Myślisz czasem o tym, jak masz dobrze? Pralka pierze, zmywarka zmywa a woda leci prosto z kranu? 

Możesz o siebie dbać, sklepy są pełne a rynek pełen usług, z których możesz skorzystać za naprawdę rozsądne ceny.

Możemy głosować. Wolno nam iść samej do kina czy generalnie wyjść z domu. Możemy czytać, uczyć się, chodzić do pracy i studiować. A nie zawsze tak było. 

Nie masz pojęcia jak wielu ludzi pracowało by do twojej filiżanki dostał się ten aromatyczny napój zwany kawą.

Nie doceniamy wiosny za oknem, śpiewu ptaków, promieni słońca. Nie doceniamy tego co jest w naszych domach, nie szanujemy rzeczy i przedmiotów jak i tego, że żyjemy w kraju, w którym mamy prawa, nikt nam nie grozi każdego dnia i tak wiele domowych obowiązków, wykonują maszyny. Nie doceniamy własnego zdrowia, póki je mamy. Pewnie, możesz powiedzieć, że nie jesteś zdrowa. Ale ja ci powiem, że zawsze mogłoby być gorzej.

Nie czytamy, nie słuchamy, nie widzimy, i wysuwamy tezy na podstawie błędnych informacji. Obraz na social media, bierzemy jako autentyczny i chcemy być jak one. 

PRAKTYKA WDZIĘCZNOŚCI ma wiele pozytywnych aspektów i może zmienić tak dużo w twoim życiu w niezliczonych jego aspektach : zdrowotnym, społecznym i mentalnym.

Dziennik wdzięczności to nic innego jak miejsce, gdzie zapisujesz wszystko, za co jesteś wdzięczna, za co dziękujesz. To może być zwykły zeszyt a może być elegancki notatnik czy dokument word. Jednak papier ma w sobie magię!

Ja staram się używać go codziennie, ale parę razy w tygodniu wystarczy. Raz minimum. Najlepiej tego samego dnia. Nie ma znaczenia czy rano czy wieczorem. Nie ma znaczenia czy w Poniedziałek czy w Niedzielę. Ale regularnie.

Techniki:

1. Zapisz za każdym razem minimum trzy rzeczy, za które dziękujesz. Jednak lepiej zapisać jedną, szczerą rzecz niż trzy wymuszone. Uzasadnij. Dlaczego jesteś wdzięczna. Jakie byłoby twoje życie bez tego elementu, i za każdym razem staraj się wchodzić głębiej. 
2. Nie zapominaj o małych rzeczach, które są każdego dnia. Filiżanka kawy, prysznic, bezpieczny powrót do domu. 
3. Skup się na ludziach i uczuciach raczej niż na rzeczach. Jednak wdzięczność możemy i powinnyśmy odczuwać za wszystko to co jest w naszym życiu.
4. Zadawaj sobie dużo pytań. Co ? Dlaczego? Kto? Kiedy? W jaki sposób. Zastanów się co się działo, co cię zaskoczyło, co ci to dało i dlaczego było dobre?
5. Nigdy nie myśl w kontekście - spotyka mnie tyle dobrego, na które nie zasługuje. Zasługujesz. Kropka.

Co daje wdzięczność?

Skupiasz się na tym co jest. Nie czego nie ma.

Zauważasz więcej. Może ludzie nie dziękują ci za wszystko, może nie doceniają wszystkiego. Ale czasem nie zauważamy ich wdzięczności, bo zaślepia nas gniew, żal, codzienność. Jak często ty nie zauważasz kiedy inni się starają? Twój partner. Twoje dziecko. Twoi bliscy. Przyjaciele. Obcy. 

Wdzięczność sprawia, że jesteśmy szczęśliwsi, zdrowsi, spokojniejsi.

Więc zacznij już dziś. Weź notatnik i zacznij pisać. Myśl o tym jak wiele masz, jak wiele dobra cię otacza.

Przestańmy ten narodowy trend narzekactwa i krytyki ciągnąć dalej. Powiedźmy stop. Dajmy przykład samą sobą.

Ja dziś jestem wdzięczna za wiatr w długich, soczysto zielonych źdźbłach trawy. Za delikatny powiew wiatru na mojej twarzy. Za promienie słońce i ciepło na moim policzku. Za błękit wokół mnie, bo kocham ten kolor. Dziękuje za to dlatego, że czuję w sercu radość kiedy czuję jak Ziemia żyję. Słyszę i czuję życie wokół mne i to jest piękne. Zapachy i dźwięki. Piękna pogoda. Wolne chwile, które dane mi spędzić z bliską osobą. Jestem wdzięczna za to, że nie otacza mnie tylko beton, że mogę dalej obserwować krowy na pastwistku a nie tylko UHT w kartonie. 

Dziękuje za ludzi, którzy mnie otaczają. Za to, że mnie akceptują taka jaka jestem. Że tolerują moje dzwiactwa, nie śmieją się ze mnie i wspierają na mojej drodze. Dziękuje, że dają mi czasem wyrwać parę godzin z codzienności bym mogła poczuć magię życia. 

Dziękuje za smak kawy i kompozycję jaką tworzy wraz z mlekiem. Za to, że mogę spokojnie usiąść rano z kubkiem aromatycznej kawy, którą uwielbiam. Dziękuje wszystkim tym ludziom, którzy ciężko pracują na plantacjach kawy i mam nadzieje, że nie ponad ich siły. Dziekuje za to, że stać mnie by kupić  sobię tę kawę i że mogę nią częstować bliskich mi ludzi.

Dziękuje. Dziekuje. Dziękuje.