82 Kocham to co robię! - Pani Kredka



Kredka to kobieta kreatywna, pomysłowa, pełna energii ale przede wszystkim pasjonatka! Uwielbiam Kredkę za wiele rzeczy - jej zaangażowanie, cudne pomysły ale chyba przede wszystkim za jej opinię o talencie. Jest drugorzędny. Najbardziej liczy się ciężka praca i poświęcony czas. Zapraszam was na jej historię jak i na cudnego bloga, gdzie znajdziecie świetne pomysły na spędzenie czasu z dzieckiem i nie tylko.

Co jest twoją pasją?

Mam wiele pasji. Głównie oscylują w obrębie różnego rodzaju rękodzieła: tkactwa, ceramiki, biżuterii koralikowej, szydełkowania, szycia, majsterkowania w drewnie i jeszcze sporo mogę wymienić ;)  Ta wielość z jednej strony jest błogosławieństwem - mogę wykonać samodzielnie wiele pięknych rzeczy, z drugiej zaś nie sposób wejść w każdą technikę i zostać w niej mistrzem.

Wykonywanie różnych rzeczy sprawia mi ogromną przyjemność i satysfakcję. Pozwoliło mi też odkryć, że lubię wprowadzać innych w tajniki rękodzieła. Uwielbiam prowadzić warsztaty i pokazywać uczestnikom, że każdy może tworzyć z całkiem niezłym efektem. Trzeba tylko poznać sposób wykonania, co z czym połączyć, jak posługiwać się narzędziami. Talent tak naprawdę jest rzeczą drugorzędną, wynikiem ciężkiej pracy i wielogodzinnych ćwiczeń. 

Przyjście na świat moich dzieci zrodziło we mnie jeszcze jedną fascynację. Jestem nieustannie oczarowana etapami rozwoju dzieci. Tym jaką ciężką pracę wykonują ucząc się tak banalnych dla nas dorosłych czynności jak chwytanie, chodzenie, jazda na rowerze, rysowanie, nawlekanie koralików, skakanie itp. I jak bardzo te aktywności, z pozoru błahe, wpływają na dalszy rozwój i powodzenie bądź nie w nauce, przyswajaniu wiedzy.

Na co dzień głównie zajmuję się piątką moich dzieci, prowadzę blog pełen twórczych inspiracji panikredka.pl, którego adresatem są dzieci i ich rodzice, jestem redaktor naczelną magazynu dla kreatywnych dzieci KREDKA, raz w tygodniu prowadzę świetlicę w wiosce w której mieszkam, działam w lokalnym Stowarzyszeniu „Bliżej Siebie i Natury” oraz prowadzę różne warsztaty związane z rękodziełem/majsterkowaniem dla dzieci, młodzieży i dorosłych. 

Zdecydowanie moja pasja jest równocześnie pracą. 

Podsumowując, moje życie zawsze krążyło wokół rękodzieła/prac ręcznych/warsztatów. Na różnych etapach przybierało różne formy. Zawsze lubiłam malować, robić na szydełku czy drutach. Nauczyła mnie babcia, a z przyjaciółką z dzieciństwa szyłam ubranka dla lalek, prowadziłam cukiernię, gdzie sprzedawałam za liście orzecha łakocie z gliny i piachu ozdobione polnymi kwiatami. Lepiłam z gliny zebranej na polach, a prace wypalałam w piecu centralnego ogrzewania. Tego ostatniego nie polecam ;) 

Był etap kiedy dorośli próbowali mi wybić z głowy te niepoważne rzeczy, z których rodziny się nie utrzymaJednak moja determinacja i wiara w to, że można robić to co się kocha poprowadziły mnie przez cudny, dwuletni kurs rękodzieła na Małopolskim Uniwersytecie Ludowym we Wzdowie, poprzez pracownię tkactwa w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach, własną firmę z torbami z filcu i innymi cudami, do miejsca w którym jestem obecnie. Warsztaty prowadzę od dobrych 13 lat.

Co cię inspiruje? 

Głównym natchnieniem są moje dzieci, dostarczają mi wielu pomysłów, które pokazuję na blogu. Mam również wspaniałych czytelników, którzy podpytują mnie jak zrobić to czy owo z dziećmi. Na ich prośby także powstają tutoriale na blogu. Czasem łapię się na tym, że jeśli biorę dany materiał do ręki np. filc, to po wykonaniu jednego projektu, kolejne same zaczynają się pojawiać.

Zdecydowanie wiatru w żagle dodają mi czytelnicy bloga komentujący, czy przysyłający mi zdjęcia prac wykonanych na podstawie blogowych instrukcji oraz zadowoleni uczestnicy warsztatów. Dobrze wiedzieć, że to co się robi przynosi korzyść innym.

Co czytam? Czytam głównie literaturę dziecięcą (śmiech). Dużo czytamy dzieciakom. O sobie również nie zapominam, choć ostatnio to głównie podręczniki biznesowe.

Twoje motto?

Mogłabym wymienić kilka, ale na tę chwilę moim czołowym hasłem w odniesieniu do dzieci są słowa M.Montesorri: "Pozwól mi zrobić to samemu. "

Jesteś mamą piątki dzieci i jesteś zaangażowana w tak wiele projektów,   jak znajdujesz na to czas? Jak się organizujesz?

Paradoksalniewbrew rozsądkowi z każdym dzieckiem mam więcej czasu na różne działania. Moje dzieci lubią bawić się razem. Oprócz wspólnych aktywności, lubią organizować sobie czas i wymyślać różne zabawy. Aktualnie cała czwórka uczęszcza do szkoły/przedszkola. Najmłodsza jedynie zostaje w domu. I to właśnie do południa ogarniam blog, pracę nad instrukcjami DIY, magazynem. Popołudnie rezerwuję na obowiązki domowe i wspólny czas z rodziną. Często robimy plastyczno-techniczne rzeczy i podczas tych zabaw aparat zawsze mam pod ręką. Tak powstaje część instrukcji. Przyjemne z pożytecznym 😉 Świetlicę prowadzę raz w tygodniu i zabieram ze sobą dzieciaki. Warsztaty prowadzę okazjonalnie, a w logistyce pomaga mi mój mąż. 

Kiedy śpisz?

Wbrew pozorom śpię (😉) i doszłam do etapu, gdzie staram się nie zarywać nocek. Kiedy jestem wyspana dużo lepiej i efektywniej funkcjonuję, myślę bardziej pozytywnie, mniej się złoszczę.


I jak często dopadają cie wątpliwości... w siebie, w to co robisz? Jak wtedy reagujesz? Jak sobie z tym radzisz? 

Czasem, jak każdy miewam kryzysy. Uważam, że są potrzebne i w rezultacie budujące. Staram się wyciągać pozytywy oraz nie tracić z oczu tego co dobre i tego się trzymam. Znaczącą rolę w takich sytuacjach odgrywa u mnie wiara, czas na modlitwę, czytanie Pisma, refleksje i rozmowy z mężemA tak bardziej przyziemnie czasem drobne przyjemności - samotne wyjście na kawę, pudełko lodów, czy babskie spotkania mają moc.

Komentarze

Prześlij komentarz