249 Emocje Mistrzyni - Odrzucenie

Odrzucenie

Donna Partow wierzy, że odrzucenie jest sygnałem od Boga, że idziemy nie w tym kierunku. Nie wiem czy się z tym zgadzam, ale wiem na pewno to, iż gdybym nie została w przeszłości tyle razy odrzucona, dziś byłabym pewnie z człowiekiem, który mnie nie szanuje i stawia dość nisko na liście swoich priorytetów. Kiedyś mierzyłam bardzo nisko. Miałam niskie wymagania wobec świata i wierzyłam, że nie zasługuje na zbyt wiele.  Odrzucenie zawsze bolało, sprawiało iż czułam się, jakbym szła za życia przez piekło. 

Dziś jestem wdzięczna za te doświadczenia. Dziś mierzę dużo wyżej i jestem szczęśliwa.  Ale czy musiałam przejść przez tak trudną drogę?

Czym jest odrzucenie? Według słownika, jest to bycie odrzuconym, odepchniętym, oddalonym przez coś lub kogoś jako niegodny, niepotrzebny, niewartościowy lub niezgodny. Bycie usuniętym lub niezaakceptowanym.

Poczucie odrzucenia, to jedna z emocji, których unikamy za wszelką cenę. Bardzo często wiele ryzykujemy albo z wielu rzeczy rezygnujemy, byle tylko nie poczuć się odrzuconą, byle nie musieć się z tym zmierzyć.

Rezygnujemy z innych, lepszych rzeczy. Z lepszych relacji, lepszej pracy czy pełniejszego życia. Rezygnujemy z nowej drogi czy nawet ze spełnienia marzeń, bo boimy się, że czeka nas odrzucenie. Odrzucenie przez obcych ale i odrzucenie przez bliskich, przez rodzinę i przyjaciół. Tak bardzo potrzebujemy czuć, że mamy swoje miejsce na Ziemi, że jesteśmy częścią jakieś społeczności, jakiejś rodziny, jakiejś grupy. Pragniemy być akceptowane i kochane, takie jakie jesteśmy.

Odrzucenie sprawia, że przestajemy w siebie wierzyć i zaczynamy wątpić. Wątpić w siebie, swoją wartość i swoje możliwości. Z czasem zaczynamy wierzyć nie w to, co podpowiada nam serce, ale co szepcą inni, co nam zarzucają.

Odrzucenie może dotyczyć wielkich, życiowych tematów jak kariera zawodowa czy założenie rodziny. Tak często nie podejmujemy ryzyka, żeby nam nikt nie wytknął - kim ty niby jesteś, żeby po to sięgać?! Ale może też dotyczyć codziennych, pozornie zwyczajnych rzeczy. Kiedy po długiej ciszy, chcemy zainicjować sex z własnym partnerem, mężem. Kiedy chcesz w grupie znajomych wyrazić swoje zdanie czy zaproponować coś oryginalnego, ale boisz się odezwać. Kiedy chcesz iść pobiegać, albo na siłownie ale boisz się reakcji ludzi wokół siebie, boisz się bycia wyśmianą. 

Odrzucenie ma wiele barw i odcieni, a my nie tolerujemy go pod żadną postacią.

Uwielbiam ten cytat autora znanego jako Zero Dean:" Odrzucenie nie jest ani wskaźnikiem twojej wartości ani umiejętności. Jeśli wierzysz w siebie, to kim jesteś i co masz do zaoferowania światu, nie przestawaj tego oferować tylko dlatego, że komuś się to nie podoba. Wielu ludzi nie jest zwyczajnie dobrych w rozpoznawaniu dobrych i wartościowych rzeczy. " Pamiętaj też, że wielu ludzi odrzuca innych, bo czują się zagrożeni, gorsi, niepewni siebie. Odrzucamy wiele rzeczy, bo czujemy, że na nie nie zasługujemy lub nas na nie nie stać. Więc dobrze mieć to wszystko na uwadze w momencie kiedy życie daje nam kosza. 

Co możemy zrobić, żeby uporać się z tą emocją? 

1. Odrzucenie jest częścią życia. Musimy nauczyć się to akceptować, akceptować odrzucenie. Czyjeś odrzucenie nie oznacza umniejszenia naszej wartości. Inni nie są naszą wyrocznia. Tak jak my czasem nie dostrzegajmy czyjejś  wartości, tak mogą to czynić inni.  Ty sama określasz swoją wartość, decydując jak żyjesz, jak reagujesz, jak kochasz. Kobiety niestety mają tendencje do zaniżania własnej wartości. Nie bądź jedną z nich.
2. "Jeśli dasz sobie pozwolenie by komunikować w każdej sytuacji co jest dla ciebie ważne, będziesz żyć w spokoju pomimo odrzucenia czy braku aprobaty innych. Kiedy dajesz swojej duszy prawo głosu, pozbywasz się negatywnej energii, jaką niesie strach czy odrzucenie." Shannon Alder. Przetestowałam to na własnej skórze. Zwłaszcza z moim mężem. Kiedy mówię jasno co jest dla mnie ważne, dlaczego i komunikuje to od razu, unikam wielu niepotrzebnych niedopowiedzeń, kłótni i sama ze sobą czuję się dobrze. Dobrze mi z tym, że potrafię komunikować co czuje. Moja wrażliwość przestała być przeze mnie postrzegana jak moja słaba strona.
3. Odrzucenie może sprawiać, że będziemy się czuć tak, jakby jutro miało nie nadejść. Jakby słońce miało już nie świecić, kwiaty nigdy nie zakwitnąć a nasza dusza nigdy nie przestanie cierpieć. Odrzucenie jest bardzo silną emocją. Musimy więc cały czas pamietać, że ludzie nie są szczerzy w swoich opiniach. Ich odrzucenie często skrywa zazdrość, zawiść. Często jest próbą przygaszenia nas, naszego wewnętrznego światła. Intencje innych nie są oczywiste ani obiektywne, dlatego sami bądźmy własnym krytykiem. Ale takim krytykiem, który przede wszystkim jest dumny z tego, że stoi na arenie życia i walczy. Bo odrzucenie nie określa naszej wartości, a jedynie pokazuje brak umiejętności dostrzeżenia jej przez innych. Nie pozwól, by jedna opinia zniszczyła ciebie i twoje myśli.
4. Wiele ludzi sukcesu uważa odrzucenie za ogromną motywację. Działaj na przekór innym. Pokaż na co cię stać. Ale pokaż to przede wszystkim sama sobie. Przekuj coś złego, we własny sukces. Kiedy smakujesz odrzucenia, znaczy, że żyjesz pełną piersią. Znaczy, że sięgasz swoich możliwości i testujesz je. To szansa dla ciebie, by się czegoś ważnego nauczyć. J.K.Rowling , moją ukochaną autorkę i cudowną kobietę, odrzucono wiele razy i nie wróżono kariery pisarki. Dziś wielu pluje sobie w brody. 
5. Jednym z silniejszych sposobów na poradzenie  sobie z odrzuceniem, jest nazwanie swoich uczuć i zmierzenie się z tym co czujemy i dlaczego się tak czujemy. Musimy dać sobie prawo czuć, przestać się wstydzić własnych emocji i co ważniejsze, musimy je akceptować. 
6. Nie mów sobie - jaka ja byłam głupia, jaka byłam naiwna, jak mogłam w to uwierzyć, ale ze mnie za ofiara losu.... bądź dla siebie dobra, szanuj się i wybaczaj sobie. Masz prawo do tego. Zasługujesz na to. Taka, jaka jesteś.
7. Naucz się wybaczać. Zacznij od siebie. Przestań chować urazę. Kochaj siebie!
8. Obejrzyj ten TedTalk- czego nauczyło mnie 100 dni odrzucenia.